Zapoznajmy się teraz z wymaganiami poszczególnych grup roślin cebulowych, które kwitną latem lub późna jesienią
Spis treści
Dalia
Wymaga stanowiska słonecznego lub lekko zacienionego, gleby przepuszczalnej, lekko wilgotnej, zasobnej w składniki pokarmowe. Do gruntu wysadzamy ją po wiosennych przymrozkach, w rozstawie w zależności od wielkości odmiany. Usuwanie przekwitłych kwiatów wydłuża kwitnienie roślin. Wysokie odmiany wymagają palikowania. Podczas wegetacji rośliny należy podlewać i nawozić, jedynie do końca sierpnia. Po pierwszych przymrozkach karpy dalii wykopujemy, pędy przycinamy na ok. 10 cm i przechowujemy zagłębione w torfie lub w piasku w przewiewnej piwnicy w temp 5-8ºC.
Mieczyki
Wymagają stanowiska słonecznego, osłoniętego od wiatru, gleby próchniczej, żyznej, zasobnej w składniki pokarmowe. Rozmnażają się poprzez bulwy. W procesie wegetacji bulwa matczyna zamiera a tworzy się tzw. bulwa zastępcza. Pomiędzy tymi bulwami tworzą się bulwy przybyszowe o średnicy kilku milimetrów. Można je wysiewać wczesną wiosną do inspektu i tam pozostają do jesieni. W następnym roku postępujemy już z nimi w sposób standardowy. Wykopane i wysuszone bulwy przechowujemy w temp ok.5ºC.
Lilia
Wymaga stanowiska słonecznego, gleby próchniczej, lekko kwaśnej. Lubią podłoże wilgotne, dlatego dobrze czują się przy zbiornikach wodnych. Lilia do prawidłowego kwitnienia potrzebuje przechłodzenia cebul. Większość lilii sadzimy od końca września do początku października. Można je także sadzić wiosną, gdyż cebule sprzedawane w sklepach ogrodniczych są do tego odpowiednio przygotowane, przez wcześniejsze ich przemrożenie. Dobrze znoszą nasze zimy, jednak zaleca się ich okrywanie. Cebule lilii przesadzamy co 2 – 3 lata. Wymagają umiarkowanego nawożenia i obfitego podlewania. Ważny jest również dobry drenaż aby w czasie spoczynku gleba była odpowiednio sucha.
Lilia biała (Lilium candidium)
Potocznie zwana lilią św. Józefa lub św. Antoniego. Wymaga stanowiska słonecznego, gleba powinna być przepuszczalna, bogata w próchnicę o odczynie obojętnym lub lekko zasadowym.
Liliowce
Wymagają stanowisk słonecznych, jednak w lekkim cieniu również mogą rosnąć. Będą wtedy jednak słabiej kwitły. Mogą rosnąć praktycznie w każdej glebie, najlepiej jednak rosną i kwitną na glebach lekko kwaśnych, żyznych, próchniczych i wilgotnych, dlatego polecane są do nasadzeń przy oczkach wodnych. Tolerują także suche miejsca. Są to rośliny łatwe w uprawie. Mogą rosnąć w jednym miejscu wiele lat tworząc okazałe kępy. Odmiany zimozielone są odporne na mrozy. Trzeba je okryć na zimę stroiszem, agrowłókniną albo matami ze słomy.
Begonia
Wymaga stanowiska lekko zacienionego, ciepłego i zacisznego. Gleby próchnicznej, zasobnej w składniki pokarmowe. Jeśli chcemy wcześniej cieszyć się kwiatami begonii, już w marcu możemy wysadzić je do pojemnika i przechowywać w temp. ok. 18ºC. Pod koniec maja, możemy je wysadzić na rabatę lub wystawić na zewnątrz w pojemnikach. Po pierwszych przymrozkach bulwy wyciągamy z ziemi, łodygę przycinamy na ok.2 cm, oczyszczamy, przesuszamy i przechowujemy w torfie lub w piasku w temp. ok.10ºC.
Acidantera
Wymaga stanowiska słonecznego lub półcienistego, gleby o odczynie obojętnym. Są bliskimi krewnymi popularnych u nas mieczyków. W czasie wegetacji roślinę należy podlewać i dokarmiać. Pod koniec wegetacji , gdy liście zaczną żółknąć, bulwę wykopuje się, osusza i przechowuje w temp. ok. 15ºC
