Spis treści
Zalety ściółkowania
Oprócz wymienionej już wygody dla opiekuna rabat takich jak brak pielenia, ściółka ma bardzo duże znaczenie dla gleby. Najważniejszą zaletą jest utrzymywanie wilgoci poprzez ochronę jej przed promieniami słońca. W zależności od rodzaju, niektóre ściółki same są magazynami wilgoci, którą wychwytują podczas opadów lub podlewania – kora, słoma, siano. Ściółka sprawia również, że składniki pokarmowe zawarte w glebie nie są wypłukiwane w jej niższe warstwy, poza zasięg korzeni roślin. Ponadto rozkładająca się ściółka wzbogacę warstwę próchniczą. Ściółki ochronią glebę przed dużymi wahaniami temperatury – w zimie ocieplając ją a latem zapobiegają przegrzewaniu.
Co i czym można ściółkować
Ściółkować możemy rabaty warzywne, jagodniki, młode sady, ale i rabaty roślin ozdobnych. Od tego co ściółkujemy zależy materiał ściółkujący. Rabaty warzywne, jagodnik, truskawki, można ściółkować słomą, suchą skoszona trawą, pociętą tekturą. Jagodniki malinowe, jeżynowe, młode sady owocowe, rośliny ozdobne niekwasolubne ściółkujemy drobnymi zrębkami i trocinami drzew i krzewów liściastych. Zagony borówki wysokiej, iglaków i innych kwasolubnych ściółkujemy korą, trocinami i zrębkami drzew iglastych, szyszkami, kwaśnym torfem. Wynika to z tego, iż rodzaj ściółki może wpłynąć na pH gleby. Również nawożąc takie zagony nawozami azotowymi, należy zwiększyć dawkę o ok. 15%, gdyż ściółka wchłonie część nawozu, co równocześnie przyspieszy jej rozkład.
Materiałem ściółkującym mogą również być odpady włókiennicze naturalne, jak len, wełna, bawełna. W centrach ogrodniczych dostępne są również biowłókniny z owczej wełny.
Jak i kiedy ściółkować
Warstwa ściółkująca powinna mieć od kilku do nawet kilkunastu centymetrów, zależy to od materiału ściółkującego. Jeśli jest to sucha trawa, siano, drobne zrębki lub kora itp., warstwa nie musi być bardzo gruba. Więcej materiału trzeba zużyć ściółkując grubą korą, szyszkami, gdyż nie można dopuścić światła do gleby, bo wtedy zaczną wschodzić chwasty. Drobny materiał będzie rozkładał się szybciej i częściej go trzeba będzie uzupełniać. Ważne jest, aby materiał ściółkujący nie przylegał do pędów rosnących roślin, dlatego między pędem a ściółką należy zostawić kilkucentymetrowy odstęp. Ściółka dłużej utrzymuje wilgoć, więc kontakt z łodygą, czy pniem mógłby spowodować rozwój chorób grzybowych.
Ściółkować można cały sezon przy czym jeśli planujemy ściółkowanie jesienią – zróbmy to po pierwszych przymrozkach. Zbyt wczesne wyłożenie ściółki na grządki może być zachętą dla gryzoni do zasiedlenia ich na okres zimy. Przez ten czas mogłyby narobić więcej szkód niż wynika to z pożytku ściółkowania.
Jak widać ściółkowanie gleby to nie tylko wygoda dla ogrodnika, ale również poprawa stosunków wodnych w glebie, wzbogacenie jej w próchnicę oraz działanie ochronne przed wahaniami temperatury. Od ogrodnika oraz roślin, gdzie ma być zastosowana ściółka zależy tylko odpowiedni dobór materiału ściółkującego.
