Spis treści
- Hortensja ogrodowa
- Forsycja
- Bez lilak
- Kalina koralowa
- Porzeczka krwista
- Pigwowiec
- Glicynia
- Jaśminowiec
- Żarnowiec
- Migdałek
- Krzewuszka cudowna
- Tawuły wczesne
- Magnolia
- Rododendrony i azalie
Hortensja ogrodowa
Krzewów, których wiosenne cięcie pozbawiłoby kwiatów jest dość dużo i są popularne w ogrodach. Jedną z takich sprawiających kłopot mniej doświadczonym ogrodnikom są hortensje. Hortensja ogrodowa kwitnie na pędach zeszłorocznych. Obowiązkiem więc ogrodnika było okryć ją na zimę, aby pędy i pąki kwiatowe nie zmarzły. Po kwitnieniu należy obciąć suche kwiatostany, a cięcie ogranicza się tylko do sanitarnego usuwania suchych i chorych pędów. W przypadku starych, mocno zagęszczonych krzewów dopuszcza się wycinanie najstarszych pędów. Podobnie postępujemy z hortensjami dębolistnymi.
Forsycja
W niektórych rejonach kraju forsycja to „wiosenny deszczyk”. Dodać by należało – wiosenny żółty deszczyk, gdyż ma żółte kwiaty, którymi obsypane są całe pędy. Pędy forsycji pięknie wyglądają w wazonie. W zależności od okresu, w jakim je ścięto po kilkunastu lub kilku dniach zakwitną. Ścięte w marcu, w domu, w wazonie powinny zakwitnąć po kilku dniach. Forsycje tniemy dopiero po kwitnieniu, w maju i ewentualnie drugi raz delikatnie – zagęszczająco, koło lipca.
Bez lilak
Kolejnym krzewem kwitnącym na zeszłorocznych pędach jest bez lilak. Jego kwitnące pędy świetnie nadają się do wazonów, gdyż długo utrzymują świeżość. Dla zapewnienia obfitego kwitnienia, w okolicy maja należy usunąć wszystkie przekwitłe kwiatostany i/lub dokonywać cięcia korekcyjnego.
Kalina koralowa
Kalina koralowa to nie tylko pięknie biało-kwitnąca wiosną ozdoba ogrodu, ale również czerwone jesienne owoce. Jeśli więc ktoś oczekuje czerwonego akcentu jesienią, należy po kwitnieniu dokonać tylko cięcia prześwietlającego, wycinając stare, usychające pędy. Kaliny mogą osiągać pokaźne rozmiary, więc co kilka lat dobrze jest wykonać cięcie korygujące.
Porzeczka krwista
Porzeczka krwista to krzew, który wymaga takiej samej pielęgnacji jak kalina koralowa. Choć jej owoce nie są tak ozdobne, jednak tak jak kaliny, stanowią pokarm dla ptaków zimujących.
Pigwowiec
Wiosenny ogród pięknie zdobią kwiaty pigwowca. Wczesną wiosną, jeszcze przed kwitnieniem można usunąć pędy, na których nie ma pąków kwiatowych. Nawet po kwitnieniu nie wymaga specjalnego cięcia. Uzależnione jest to od indywidualnych potrzeb w danym ogrodzie, np. kiedy pigwowce prowadzone są w formie żywopłotu.
Glicynia
Glicynia (wisteria) do pnącze, które na początku może sprawiać kłopoty w związku ze słabą mrozoodpornością młodych sadzonek oraz brakiem kwitnienia. Jednak cierpliwi doczekają się pięknych okazów z kwiatostanami mogącymi mierzyć kilkadziesiąt centymetrów. Aby wisteria kwitła konieczne jest jej cięcie po kwitnieniu, około lipca. Wtedy młode pędy skraca się do długości ok. 20 cm (nad 4.-5. pąkiem). Wiosną prowadzimy cięcie sanitarne, wycinając pędy, które nie przetrwały zimy. Glicynia jest trująca.
Jaśminowiec
Jaśminowiec nie wymaga częstego cięcia, oprócz sanitarnego. Można po kwitnieniu skrócić pędy o 1/3 ich długości. Cięcie w zależności od potrzeb: w przypadku żywopłotu, tniemy tak jak żywopłoty, w przypadku solitera – korekcja korony oraz wycinanie najstarszych pędów 5-6 letnich.
Żarnowiec
Żarnowiec miotlasty albo szczodrzeniec, nie wymaga corocznego cięcia, poza sanitarnym. Jednak cięcie korygujące i formujące po kwitnieniu, pozwoli utrzymać zwarty pokrój rośliny.
Migdałek
Migdałek lub migdałowiec trójklapowy, to chyba jeden z najpiękniej kwitnących wiosennych krzewów. Prowadzony w formie krzewu lub na pniu zachwyca różowymi kwiatami, „oblepionymi” wzdłuż całych pędów. Tniemy dopiero po kwitnieniu, aż do końca maja. Bardzo ważne jest usunięcie pędów porażonych moniliozą.
Krzewuszka cudowna
Krzewuszka cudowna czyli waigela również najpierw zachwyci nas kwiatami, a potem będzie oczekiwać cięcia. Jest ono konieczne, bo tylko na młodych zeszłorocznych pędach pojawiają się kwiaty. Poza tym nieprzycinana zbyt mocno się zagęszcza, co niekorzystnie wpływa na kwitnienie.
Tawuły wczesne
W wiosennym ogrodzie nie sposób przeoczyć tawuły norweskiej, bo jej opadające na boki pędy to biała fontanna stykających się ze sobą kwiatostanów. Zwana jest również tawułą szarą. Druga tawuła, którą tniemy dopiero po kwitnieniu jest tawuła biała zwana tawułą wczesną. Obie tniemy podobnie, po kwitnieniu, skracając pędy o 1/3 długości tuż na bocznym pędem wyrastającym na zewnątrz.
Magnolia
Magnolia, to krzew lub drzewo, w zależności od tego jak zostało poprowadzone, które słabo znosi cięcie. Jeśli nie jest to cięcie sanitarne, polegające na usuwaniu chorych lub suchych pędów, lub formujące z konieczności, gdy za bardzo rozrosło się i przeszkadza domownikom lub sąsiadom, magnolii nie tniemy w ogóle.
Rododendrony i azalie
Do popularnych w naszych ogrodach krzewów kwitnących wiosną, należą rododendrony i azalie. Obie te rośliny źle znoszą przycinanie, więc tylko cięcie sanitarne jest tu wskazane. Po kwitnieniu dobrze jest oberwać zaschnięte kwiatostany, aby przerwać proces tworzenia nasion, który mocno obciąża roślinę.
Na zakończenie zwrócić należy uwagę na narzędzia ogrodnicze, aby były ostre i sprawne. Mniejsze gałęzie najlepiej wycinać sekatorem, a większe nożycami. Do obcinania pędów zielonych i półzdrewniałych lepsze będą sekatory/nożyce z mijającymi się ostrzami. W cięciu twardych i suchych pędów bardziej sprawdzą się sekatory/nożyce kowadełkowe.
